نشریه آمریکایی «فارین پالیسی» در مقاله‌ای درباره شرایط کنونی سوریه، مداخله خارجی در این کشور را ـ با هر نامی که انجام گیرد ـ کاری اشتباه دانسته است.بنا بر این مطلب، هرچند برخی در غرب در پی آنند تا با عناوینی به جز کمک نظامی به مخالفان، به مداخله در سوریه بپردازند، نتایج این اقدامات با حمله مستقیم تفاوتی نخواهد داشت.به گزارش «»، این مقاله که به قلم «استفن والت»، از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان عرصه روابط بین‌الملل و یکی از دانشمندان مشهور مکتب «واقع‌گرایی» نوشته شده، بیان می‌کند که به تازگی، شمار افرادی که خواهان مداخله غرب در سوریه شده اند، افزایش یافته است. با این حال، وی چنین کاری را درست و مناسب نمی‌داند. والت در این باره به طور خاص به پیشنهادی اشاره می‌کند که به تازگی توسط «آنه ماری اسلاتر»، دبیر سابق بخش برنامه‌ریزی وزارت امور خارجه آمریکا در روزنامه «نیویورک تایمز» منتشر شد. اسلاتر پیشنهاد کرده بود که ایالات متحده و دیگر کشورها در قلمرو سوریه، یک «منطقه کشتار ممنوع» ایجاد کنند که به دست قدرت‌های خارجی کنترل شود.اسلاتر همچنین از قدرت‌های خارجی می‌خواهد انواع گوناگون تسلیحات، آموزش نظامی و مشاوره‌های تاکتیکی را در اختیار معارضان سوری بگذارد. او برای در امان ماندن از انتقادات، این موضوع را مطرح می‌کند که این کمک‌ها باید بسته به استفاده «تدافعی» از آن‌ها باشد. همچنین یگان‌های نظامی ترکیه و اتحادیه عرب، باید مجاز باشند برای محافظت از منطقه «کشتار ممنوع»، به سیستم دفاع هوایی دولت سوریه حمله کنند.اما به نظر والت، مهمترین مشکل این پیشنهاد و طرح‌های دیگری از این دست، این است که واقعیت‌های نظامی بنیادین را نادیده می‌گیرند. والت می‌گوید: «شورشیان در پی ساقط کردن بشار اسد هستند. زمانی که ما خود را به مسلح کردن و حمایت از آن‌ها متعهد کنیم، چگونه می‌خواهیم آن‌ها را از انجام هر کاری که دلشان می‌خواهد منع کنیم؟»؛ افزون بر این، به نظر والت، در چنین مواردی نمی‌توان میان اقدامات «دفاعی» و «تهاجمی» جدایی قائل شد.به باور والت، چنین پیشنهاد‌هایی در عمل به تلاش برای سرنگونی دولت اسد منجر خواهد شد؛ این امر دقیقاً مشابه وضعیتی خواهد بود که پیش از این با نام حمایت از غیرنظامیان در لیبی رخ داد. والت می‌گوید: اگر اسلاتر و بقیه خواهان چنین چیزی هستند، بهتر است آشکارا آن را بگویند، تا اینکه بکوشند آن را در لفافه پیشنهادهای بشردوستانه بپوشانند. به باور وی، چین و روسیه به دلیل ترس از وقوع چنین چیزی است که با مداخله در سوریه مخالفت می‌کنند.والت بر این باور است، مشکل اساسی این است که وقتی آمریکا خود را متعهد به ایجاد مناطق حفاظت شده کند، تا زمانی که هر گونه تهدیدی باقی باشد، باید در این کشور بماند؛ امری که ممکن است سال‌ها به طول بینجامد؛ افزون بر این، از آنجا که در این صورت، هر گونه شکستن این حریم از سوی دولت سوریه، به مثابه شکست و تحقیر قدرت‌های خارجی تلقی خواهد شد، دفاع از غیرنظامیان به معنای درگیر شدن با نیروهای دولتی خواهد بود و هدف این قدرت‌ها نیز به سرنگون کردن اسد تغییر خواهد یافت.بنابراین، والت نتیجه می‌گیرد در مورد سوریه امکان هیچ گونه عملیات محدود، دفاعی و صرفاً بشردوستانه نیست و در صورت مداخله خارجی، وضعیت سوریه به یک جنگ داخلی تمام عیار تبدیل خواهد شد که اوضاع کنونی در برابر آن بسیار مساعد خواهد بود.وی سرانجام با بیان اینکه او نیز به نوبه خود از وقوع خشونت‌ها در سوریه راضی نیست، می‌گوید، با این حال، مداخله خارجی گزینه مناسبی نیست و نمی‌تواند به بهبود اوضاع کمکی بکند.